ในบทความนี้ เราจะให้ภาพรวมคร่าวๆ ของการใช้ไซยาไนด์ในการกู้คืนทองคำจากแร่ แม้ว่าการใช้ไซยาไนด์จะมีความสำคัญต่ออุตสาหกรรมเหมืองทองสมัยใหม่ แต่โอโมริเข้าใจถึงข้อกังวลเกี่ยวกับการใช้โซเดียมไซยาไนด์รีเอเจนต์นี้สำหรับการสกัดทองคำ และจากการอภิปรายนี้จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการใช้โซเดียมไซยาไนด์อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพจากการสกัดทองจากแร่ ข้อมูลอ้างอิงทางเทคนิคเกี่ยวกับการใช้ไซยาไนด์ในการแปรรูปแร่ทองคำมีระบุไว้ที่ส่วนท้ายของบทความ

รายละเอียด
กว่า 130 ปีที่ผ่านมา สารเคมีที่มี "ไซยาไนด์" (ส่วนผสมของคาร์บอนและไนโตรเจน) ถูกนำมาใช้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพเพื่อสกัดและกู้คืนทองคำและเงินจากแร่อย่างมีประสิทธิภาพ ไซยาไนด์ถูกนำไปใช้งานอื่นๆ ที่หลากหลายทั้งภายในและภายนอกอุตสาหกรรมเหมืองแร่
จริงอยู่ว่าไซยาไนด์เป็นสารเคมีที่มีพิษสูงภายใต้เงื่อนไขบางประการและมีความเข้มข้นสูงพอ แต่เมื่อได้รับการจัดการและควบคุมอย่างเหมาะสม ก็จะสามารถใช้ต่อไปได้อย่างปลอดภัยและไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์และสิ่งแวดล้อม

บทบาทของไซยาไนด์ในการแปรรูปแร่
กระบวนการที่เรียกว่า "ไซยาไนด์" หรือการชะล้างด้วยไซยาไนด์เป็นเทคโนโลยีการสกัดทองคำขั้นต้นตั้งแต่ทศวรรษ 1970 ในกระบวนการนี้ โซเดียมไซยาไนด์ใช้ในสารละลายเจือจาง 100 ppm ถึง 500 ppm หรือไซยาไนด์ 0.01% ถึง 0.05% เพื่อคัดเลือกทองคำที่ละลายออกจากแร่ กระบวนการที่พบมากที่สุด XNUMX กระบวนการในการกู้คืนทองคำโดยใช้ไซยาไนด์คือการชะล้างกองและการกัด หรือที่เรียกว่าการชะล้างคาร์บอน (CIL)

แม้จะมีการวิจัยทางวิทยาศาสตร์อย่างมากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ไม่พบว่ามีสารเคมีอื่นใดที่แสดงให้เห็นถึงคุณภาพทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่เหนือกว่าไซยาไนด์ในการกู้คืนโลหะมีค่า

ตามแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุด เหมืองจะใช้ไซยาไนด์ให้น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ด้วยเหตุผลด้านสิ่งแวดล้อม ความปลอดภัย และเศรษฐกิจ กระบวนการชะล้างไซยาไนด์มักจะดำเนินการหลังจากกระบวนการทางกายภาพอื่นๆ เช่น การบดและการบด เมื่อละลายทองคำแล้ว สารละลายจะผ่านกระบวนการต่อไปเพื่อให้ได้ทองคำกลับคืนมา จากนั้นจึงนำไปถลุงเป็นทองคำแท่ง

สารละลายหางแร่และสารละลายที่มีวัสดุชะล้าง น้ำ และไซยาไนด์ตกค้างจะได้รับการบำบัดด้วยวิธีการทางเคมีและกายภาพที่แตกต่างกัน เพื่อลดหรือกำจัดไซยาไนด์ที่เหลือจากกระบวนการละลายทองคำก่อนระบายออกไปยังโรงงานหางแร่ นอกจากนี้ยังใช้เทคโนโลยีต่างๆ ในการกู้คืนและนำไซยาไนด์ที่ตกค้างกลับมาใช้ใหม่ในวงจรการประมวลผลดังกล่าว

สารละลายที่เก็บรวบรวมในโรงเก็บหางแร่มักมีความเข้มข้นของไซยาไนด์ที่ไม่เป็นอันตรายต่อคน นก หรือสัตว์ แม้ว่าความเข้มข้นของไซยาไนด์จะต้องต่ำกว่า 50 ppm เพื่อให้เป็นไปตามหลักปฏิบัติด้านการจัดการไซยาไนด์ระหว่างประเทศเพื่อปกป้องสัตว์ป่า การดำเนินการขุดหลายแห่งบรรลุความเข้มข้นของไซยาไนด์ต่ำกว่า 10 ppm ที่โรงเก็บหางแร่

หลังจากปล่อยออกมา ไซยาไนด์ที่ตกค้างจะเจือจางและถูกทำลายอย่างรวดเร็วผ่านกระบวนการทางธรรมชาติ เช่น ปฏิกิริยาออกซิเดชันและตัวเร่งปฏิกิริยาด้วยรังสียูวี (โดยแสงแดด) ข้อบังคับระดับท้องถิ่น รัฐ และระดับชาติจำกัดปริมาณและความเข้มข้นของไซยาไนด์ที่อาจถูกปล่อยออกสู่โรงเก็บหางแร่ ข้อบังคับเหล่านี้แตกต่างกันไปตามเขตอำนาจศาล

 

การขุด Dasen อธิบายว่า:
ไซยาไนด์ถูกนำมาใช้อย่างมีประสิทธิภาพและปลอดภัยสำหรับการกู้คืนทองคำและเงินในอุตสาหกรรมเหมืองแร่มานานกว่า 130 ปี
การขุดใช้เพียง 6% ของปริมาณไซยาไนด์ทั้งหมดที่ผลิตได้ทั่วโลก
ไซยาไนด์โดยทั่วไปจะไม่คงอยู่ในสิ่งแวดล้อมและย่อยสลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ เช่น คาร์บอนไดออกไซด์ แอมโมเนีย และไนเตรต;
โรงงานทำเหมืองที่ใช้ไซยาไนด์ได้รับการออกแบบให้บรรจุและกำจัดสารละลายเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม

การปล่อยไซยาไนด์สู่สิ่งแวดล้อมนั้นอยู่ภายใต้กฎระเบียบของท้องถิ่น รัฐ และระดับประเทศ
บริษัททำเหมืองและบริษัททำเหมืองที่ใช้ไซยาไนด์ได้รับการควบคุมอย่างเต็มที่และสนับสนุนให้ได้รับการรับรองผ่านรหัสการจัดการไซยาไนด์สากลสำหรับการผลิต การขนส่ง และการใช้ไซยาไนด์ในการผลิตทองคำ เพื่อให้มั่นใจได้ถึงการปฏิบัติที่ปลอดภัยและความสัมพันธ์ในชุมชนที่โปร่งใส

อ้างอิง:

การใช้ไซยาไนด์อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ

คำถามใด ๆ โปรดติดต่อเรา: Whatsapp: +8613319277356， อีเมล:[ป้องกันอีเมล]