Wat zijn de meest gebruikte bemonsteringsmethoden voor minerale afzettingen?

Gemeenschappelijke bemonsteringsmethoden voor ertsafzettingen

Groefmethode: Deze methode omvat het graven van een groef van een bepaalde grootte in het ertslichaam, en het gebruiken van alle uitgegraven ertsen uit de groef als monsters. De groeven moeten daar worden aangebracht waar de minerale samenstelling het meest verandert. De dwarsdoorsneden van de groeven zijn typisch rechthoekig of driehoekig, met een diepte die doorgaans varieert van 1-10 cm en een breedte van 5-20 cm.

voordelen: eenvoudig te bedienen, lage kosten, hoge monsterrepresentativiteit.
nadelen: tijdrovend en arbeidsintensief voor grootschalige bemonstering, kan schade aan het ertslichaam veroorzaken.

Uitgebreide delaminatiemethode: Bij deze methode wordt een canvas of dunne ijzeren plaat op de bodem van het werkoppervlak geplaatst en wordt een laag van het gehele blootgestelde ertslichaam afgepeld en als monster op het canvas verzameld. Voor fijnkorrelige verspreide ertsen moet de diepte 10-25 mm zijn, terwijl voor grofkorrelige verspreide ertsen de diepte 50-100 mm moet zijn.

voordelen: hoge monsterrepresentativiteit, geschikt voor onregelmatige ertslichamen.
nadelen: hoge arbeidsintensiteit, moeilijk te controleren bemonsteringsdiepte, kan schade aan het ertslichaam veroorzaken.

Methode voor rasterbemonstering: Deze methode wordt gebruikt voor grote bemonsteringsgebieden. Op het bemonsteringsoppervlak wordt een ruitvormig, vierkant of rechthoekig raster getekend en op de snijpunten van de rasters worden monsters genomen.

voordelen: hoge monsterrepresentativiteit, geschikt voor onregelmatige ertslichamen.
nadelen: hoge arbeidsintensiteit, moeilijk te controleren bemonsteringsdiepte, kan schade aan het ertslichaam veroorzaken.

Straalmethode: Bij deze methode worden gaten geboord door de twee wanden en het dak van de verkenningstunnel en vervolgens gestraald volgens vooraf bepaalde specificaties. Het gestraalde erts wordt geheel of gedeeltelijk als monster gebruikt. De diepte is doorgaans 0.5-1.0 m, met een lengte en breedte van ongeveer 1 m.

voordelen: hoge bemonsteringsefficiëntie, geschikt voor grootschalige en complexe ertslichamen.
nadelen: hoge kosten, kan schade aan de omgeving veroorzaken.

Kernsplitsingsmethode: Wanneer boren de primaire exploratiemethode is, kunnen experimentele monsters uit de boorkern worden gesplitst. Bij het splijten wordt een monster genomen door verticaal 1/2 of 1/4 te splijten langs de hartlijn van de kern.

voordelen: hoge monsterrepresentativiteit, geen schade aan het ertslichaam.
nadelen: hoge kosten, tijdrovend en arbeidsintensief.

Het doel van de bemonstering van minerale afzettingen is doorgaans het evalueren van de selectiviteit van ertsen of het verschaffen van een technische basis voor het ontwerp van nieuwe minerale verwerkingsinstallaties. Deze bemonsteringsmethoden zijn gebaseerd op factoren zoals de distributie van erts, granulariteit en de grootte van het bemonsteringsgebied.

Naast de bovenstaande methoden omvatten andere bemonsteringsmethoden:

Bulkbemonstering
Neem steekproeven
Auger-bemonstering
Zuigerbemonstering
De specifieke bemonsteringsmethode moet worden gekozen op basis van de specifieke omstandigheden van de ertsafzetting en de bemonsteringsdoelstellingen.