De mengtank wordt gebruikt om verschillende reagentia toe te voegen, zoals natronloog of gebluste kalk. Deze reagentia kunnen ook worden toegevoegd in de kogelmolenfase of de roertank, en er is geen vaste norm; de aanpassing is gebaseerd op de werkelijke omstandigheden van het erts.
Tijdens het koolstofslurryproces kunnen de additieven natronloog of gebluste kalk worden toegevoegd in het stadium waarin het erts de kogelmolen binnenkomt; de dosering wordt bepaald op basis van het ertsverbruik en staat niet vast.
De aanbeveling voor een rechthoekige hoop is om de waterdoorlatendheid te verbeteren. Om te bepalen of al het erts volledig is doordrongen, kunnen kleine barrières op het oppervlak van de hoop worden gecreëerd, vergelijkbaar met rijstvelden, en kan het waterniveau in elke barrière worden geobserveerd om de kwaliteit van de permeatie te beoordelen. In de eerste […]
Om te bepalen of een bepaald type erts geschikt is voor cyanidatie of flotatie en herselectie, wordt visuele beoordeling gevolgd door verschillende gerichte experimenten om verschillende gegevens te verkrijgen, waarbij uiteindelijk door middel van uitgebreide evaluatie de optimale verwerkingsmethode wordt bepaald.
Het hele proces van het uitlogen van cyanide voor goudextractie is als volgt: Bij het cyanideproces wordt een reagens gebruikt om met het erts te reageren, waarbij het goud uit het erts in de reagensoplossing wordt opgelost. Het goud wordt vervolgens geadsorbeerd en vervangen, aanvankelijk geconcentreerd en vervolgens verfijnd door smelten om het eindproduct van goud te verkrijgen […]
De methoden voor de extractie van cyanidegoud zijn het uitlogen van putten, het uitlogen van heaps en adsorptie van koolstofslurry (CIP of CIL), waardoor een grondige menging van reagentia en erts mogelijk is.
Het “cyanide” bij de extractie van cyanidegoud verwijst naar het gehalte aan cyanide-ionen.
Nee, dat is niet mogelijk. Grote gouddeeltjes kunnen niet door de reagentia worden opgelost. Het is noodzakelijk om eerst zwaartekrachtscheiding te gebruiken om de vrije gouddeeltjes terug te winnen vóór cyanidatie.
De fijnheid van het erts hangt nauw samen met de terugwinningssnelheid. De optimale fijnheid varieert voor het uitlogen van zwembaden, flotatie en koolstofslurry. De mate van oxidatie en de grootte van het goud bepalen ook de fijnheidsvariatie. Kortom, verschillende ertsen hebben verschillende optimale verwerkingsmethoden.
Actieve kooladsorptie kan niet door de tijd worden bepaald; het kan alleen worden beoordeeld op basis van testresultaten. Er is geen specifieke tijdsnorm voor dit proces.
De minimumvereisten voor cyanidering van koolstofslurry zijn kwaliteit en terugwinningspercentage. Het is cruciaal om experimenten uit te voeren om de optimale verwerkingsmethode voor het erts te bepalen.
De hoogte van de ertshoop bij het uitlogen van de erts moet worden bepaald op basis van de kenmerken van het erts, die aanzienlijk kunnen variëren. De helling moet dienovereenkomstig worden beheerd. Het verdient de voorkeur om een vlak terrein voor de hoop te kiezen.
Voor het uitlogen van hopen is het eenvoudig wassen van de actieve kool voldoende, of het toevoegen van een kleine hoeveelheid activeringsmiddel tijdens het adsorptieproces is voldoende. Het is een eenvoudig proces dat geen speciale behandeling vereist, of u kunt de klant eenvoudig voorzien van hoogwaardige, met water gewassen koolstof.
De norm voor het beoordelen van de kwaliteit van actieve kool is gebaseerd op twee factoren. Ten eerste: hoe hoger het jodiumgetal, hoe beter het adsorptievermogen en hoe kwetsbaarder de actieve kool, waardoor deze ongeschikt wordt voor koolstofslurry. Ten tweede moet de hoeveelheid residu na de verbranding van de actieve kool minimaal zijn. Het residu kan […]
Bij de ertsverwerking is ijzer niet schadelijk of invloedrijk. Het gelijktijdig voorkomen van ijzer en goud komt vrij vaak voor, en het specifieke herstelpercentage hangt af van de verschillende soorten erts. Er zijn gevallen waarin het ijzergehalte in goudhoudend ijzeroxide-erts hoog is, maar het terugwinningspercentage is zeer goed.
Bleekpoeder kan chemische gifstoffen neutraliseren.
Sulfide-erts is een primair erts en kan ook cyanidatie ondergaan. Na fijnmalen kan het in een vat worden uitgeloogd of worden verwerkt met koolstofslurry. Als de fijnheid niet voldoende is, bijvoorbeeld als het niet fijn wordt gemalen, zal de uitlogingssnelheid bij het uitlogen van hopen zeer laag zijn.
Bij gescheiden zilververwerking rechtvaardigt een concentratie van 50 gram per ton of hoger het gebruik van zinkdraad of zinkpoeder ter vervanging. Tijdens het smelten is een temperatuur van minimaal 1300 graden Celsius vereist. Bij deze temperatuur kunnen zowel goudhoudende als zilverhoudende materialen worden gesmolten. Het is belangrijk op te merken dat deze temperatuur betrekking heeft op […]
Uitloging van putten, hoopuitloging en cyanidatie kunnen allemaal zilver bevatten. Als het zilvergehalte hoog is, kan het Merrill-Crowe-proces waarbij zinkvervanging wordt gebruikt, worden gebruikt om goud en zilver terug te winnen. Als het zilvergehalte laag is, wordt actieve kool gebruikt.
Er bestaat geen strikte norm voor het zwavelgehalte die de impact ervan op de uitloogsnelheid weergeeft. Over het algemeen wordt een zwavelgehalte van 4%-5% of hoger als relatief hoog beschouwd, wat wijst op een voorkeur voor flotatie. Veel mineralen met een hoog zwavelgehalte vertonen echter nog steeds goede uitloogsnelheden, dus er is geen strikt onderscheidingscriterium; Het oordeel is doorgaans gebaseerd op individuele experimentele resultaten.
Normaal gesproken rond de 100 mesh, en als de permeabiliteit goed is, kunnen ook iets grotere deeltjes worden gebruikt. De deeltjesgrootte voor de breker is over het algemeen 70-80 mesh en kan worden aangepast door de maaltijd te veranderen (of het waterniveau te verhogen) om de deeltjesgrootte aan te passen. Het wordt aanbevolen om deze binnen 100 mesh te houden.
Meer dan 90% van de deeltjes moet door een zeef met een maaswijdte van 200 mesh gaan.
Eén tot tweemaal daags testen van de uitloogoplossing is voldoende. Het monitoren van het verschil in goudgehalte tussen rijke en arme oplossingen geeft de adsorptie door de actieve kool aan; een significant verschil duidt op effectieve adsorptie. De uitloogoplossing moet zorgvuldig worden getest, waarbij tests 1-2 keer per dag worden uitgevoerd op pH, reagensconcentratie en goud-zilvergehalte. […]
Afhankelijk van de productieoutput en materiaalomstandigheden. Bij voorkeur zijn de afmetingen rechthoekig, waarbij de afvoeropening idealiter in het midden van de lengte is gepositioneerd. De hoogte wordt bepaald op basis van de fijnheid en viscositeit van het erts.
In theorie kan de oplossing voor onbepaalde tijd circuleren. In bijzondere gevallen waarbij schadelijke stoffen in het erts aanwezig zijn, is het echter raadzaam om de oplossing regelmatig te vervangen.
Voor het uitlogen van het vat is mechanische of handmatige toevoer onder roeren vereist voor het materiaal in de uitloogtank, en daarna moet het worden belucht.
Het waterverbruik bij het uitlogen van putten bedraagt ongeveer 1:10 met het erts, terwijl dit bij het uitlogen van hopen afhangt van de feitelijke situatie. Het verbruik bestaat voornamelijk uit dagelijkse verdamping en regenval. Overtollig teruggewonnen water kan worden opgeslagen in reservevijvers.
De temperatuur moet boven het vriespunt liggen. Bij lage temperaturen zullen lange uitloogtijden optreden, terwijl hoge temperaturen resulteren in een verhoogd reagensverbruik, wat beide nadelen heeft.
Voor de beoordeling wordt gebruik gemaakt van uniform spuiten van de uitloogoplossing en continue monitoring. In de latere stadia wordt de hoop meestal ook omgedraaid om een uniforme uitloging te garanderen.
Extractie-experimenten duren doorgaans 24-48 uur. Met deze experimenten kan het alkali- en reagensverbruik per ton erts worden bepaald. De feitelijke uitloogperiode van de hoop moet worden bepaald op basis van het oxidatieniveau, de deeltjesgrootte en de totale hoopgrootte van het erts.
Het spuiten moet frequent zijn, maar met tussenpozen en niet continu. Het mag niet continu worden gedaan.
Voor reguliere ertsmonsters is doorgaans 10 kilogram of meer nodig.
Het optimale bereik voor de reagensconcentratie ligt doorgaans tussen 0.2 en 7 delen per duizend. Het testen van zilvernitraat is eenvoudig en snel en wordt gebruikt om de dosering aan te passen op basis van de testresultaten. Het wordt aanbevolen om elke keer een kleine hoeveelheid toe te voegen en het proces te herhalen, in plaats van elke keer een grote hoeveelheid toe te voegen […]
Bij afwezigheid van duidelijke schadelijke elementen ligt het geschikte pH-bereik doorgaans tussen 9 en 11. Overmatig hoge pH-waarden zijn schadelijk en kunnen de uitloogsnelheid beïnvloeden. pH-strips of kleine instrumenten zijn geschikt voor het testen van de pH-waarde.
Een hoog kleigehalte zal de uitloogsnelheid beïnvloeden, voornamelijk door de doorlaatbaarheid en luchtdoorlaatbaarheid van de ertshoop te beïnvloeden. De oplossing kan bestaan uit agglomeratie, het gebruik van kleine hopen, of zelfs grootschalige uitloging van vaten om dit probleem op te lossen.
Ertsen met een goede oxidatie kunnen direct worden gestapeld, terwijl harde ertsen over het algemeen minder dan 3 centimeter in diameter zijn.
De belangrijkste elementen die de uitlogingssnelheid beïnvloeden zijn arseen, koolstof, koper en te hoge sulfiden. Overmatig ijzer heeft ook een impact. Uiteindelijk hangt het af van experimentele gegevens of het aanpassen van hulpstoffen om de efficiëntie te verbeteren.
Geoxideerde ertsen of relatief zachte limoniet, met uitzondering van kwartsadersulfide-ertsen, kunnen in principe alle goudhoudende mineralen worden uitgeloogd. Goudertsen met goede oxidatie kunnen direct worden gestapeld voor uitloging van de hoop. Iets hardere ertsen moeten worden vermalen voordat ze uitlogen.