Η διαδικασία της επίπλευσης επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες

Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την επίπλευση, όπως η λεπτότητα λείανσης, η συγκέντρωση πολτού, ο χρόνος επίπλευσης, το σύστημα αντιδραστηρίου, η θερμοκρασία πολτού, η διαδικασία επίπλευσης, η ποιότητα του νερού και ο τύπος εξοπλισμού επίπλευσης.

Απαιτήσεις λεπτότητας επίπλευσης (μέγεθος σωματιδίων επίπλευσης)

Στη διαδικασία επίπλευσης, το μέγεθος των σωματιδίων επίπλευσης σχετίζεται στενά με τον δείκτη διαλογής. Η προσκόλληση σωματιδίων μεταλλεύματος και φυσαλίδων αέρα είναι η βασική συμπεριφορά στη διαδικασία επίπλευσης και η σταθερότητα της πρόσφυσης μεταξύ σωματιδίων μεταλλεύματος και φυσαλίδων αέρα επηρεάζει άμεσα την ποιότητα των δεικτών επίπλευσης. Η σταθερότητα των ορυκτών σωματιδίων που συνδέονται με τις φυσαλίδες αέρα δεν σχετίζεται μόνο με την υδροφοβικότητα των ίδιων των ορυκτών σωματιδίων, αλλά και με το μέγεθος των ορυκτών σωματιδίων. Σε γενικές γραμμές, εάν τα σωματίδια του μεταλλεύματος είναι μικρά (εκτός από αυτά που είναι μικρότερα από 5-10 μικρά), θα προσκολληθούν στις φυσαλίδες αέρα πιο γρήγορα και πιο σταθερά. Διαφορετικά, εάν το μέγεθος των σωματιδίων είναι πιο χονδρό, θα προσκολληθούν στις φυσαλίδες αέρα αργά και όχι σταθερά. Ας αναλύσουμε την πίεση στα ορυκτά σωματίδια που συνδέονται με τις φυσαλίδες αέρα.

Η πρόσφυση των ορυκτών σωματιδίων στις φυσαλίδες αέρα επηρεάζεται από τις ακόλουθες τρεις δυνάμεις.

1. Η δύναμη F1 είναι η βαρύτητα των ορυκτών σωματιδίων στο νερό και η κατεύθυνση είναι προς τα κάτω, η οποία είναι η δύναμη που κάνει τα ορυκτά σωματίδια να ξεσπάσουν από τις φυσαλίδες αέρα. Είναι ίσο με το βάρος W = D3δg των ορυκτών σωματιδίων στον αέρα μείον την άνωση f = D3δg στο νερό, δηλαδή:

f1 = W Cf = D3δg-D3δg = D3(δ-δ)g

Στον τύπο, d – διάμετρος σωματιδίων μεταλλεύματος.

δ – πυκνότητα σωματιδίων μεταλλεύματος.

δ – Πυκνότητα νερού.

Μπορεί να φανεί από τον παραπάνω τύπο ότι η δύναμη F1 είναι ανάλογη με τον κύβο του μεγέθους των σωματιδίων (d). Όσο μεγαλύτερα είναι τα σωματίδια του μεταλλεύματος, τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη για τον διαχωρισμό τους από τις φυσαλίδες αέρα.

2. Η δύναμη F2 είναι η επιφανειακή τάση των ορυκτών σωματιδίων που συνδέονται με τις φυσαλίδες αέρα, συγκεκριμένα, είναι η κατακόρυφη συνιστώσα της επιφανειακής τάσης που δρα στην τριφασική περιφέρεια διαβροχής. Η κατεύθυνσή του είναι προς τα πάνω, γεγονός που κάνει τα μεταλλικά σωματίδια να προσκολλώνται στις φυσαλίδες αέρα. Το μέγεθος αυτής της δύναμης είναι F2 = 2πrσ αέριο-υγρό sinθ.

όπου r – είναι η ακτίνα της επιφάνειας προσάρτησης.

σ Επιφανειακή τάση διεπαφής αερίου-υγρού-αερίου-υγρού.

θ – γωνία επαφής (μοίρες).

Μπορεί να φανεί από τον παραπάνω τύπο ότι η δύναμη πρόσφυσης F2 των ορυκτών σωματιδίων στις φυσαλίδες αέρα σχετίζεται με τη γωνία επαφής θ των ορυκτών σωματιδίων. Τα ορυκτά σωματίδια με μεγάλη γωνία επαφής, δηλαδή τα υδρόφοβα ορυκτά σωματίδια, έχουν μεγάλη δύναμη πρόσφυσης F2 στις φυσαλίδες αέρα.

3. Η δύναμη F3 είναι η πίεση των μορίων στις φυσαλίδες αερίου στην επιφάνεια στην οποία προσκολλώνται τα ορυκτά σωματίδια. Αυτή η δύναμη είναι η δύναμη που κάνει τα ορυκτά σωματίδια να αποσπώνται από τις φυσαλίδες αέρα, επομένως η κατεύθυνσή της είναι να πεταχτεί προς τα κάτω. Το μέγεθός του είναι:

F3 =πr22σgas-υγρό/R

όπου r – ακτίνα φυσαλίδας.

Μπορεί να φανεί από τον παραπάνω τύπο ότι η πίεση F3 είναι μικρότερη όταν η φυσαλίδα είναι μεγάλη (το R είναι μεγάλο).

Όταν οι τρεις δυνάμεις F 1, F2 και F3 βρίσκονται σε ισορροπημένη κατάσταση, δηλαδή όταν τα ορυκτά σωματίδια είναι προσκολλημένα στις φυσαλίδες αέρα και είναι κοντά στο να πέσουν, τότε F2 = F1+F3.

Η γωνία επαφής μπορεί να σχετίζεται με την επιφανειακή τάση, το μέγεθος των σωματιδίων (βάρος σωματιδίων), την ακτίνα προσκόλλησης και την ακτίνα φυσαλίδων όταν τα σωματίδια και οι φυσαλίδες είναι σχετικά ακίνητα. Ωστόσο, στην πραγματική διαδικασία επίπλευσης, οι φυσαλίδες αέρα και τα σωματίδια μεταλλεύματος βρίσκονται σε σχετική κίνηση και η δύναμη αποβολής μεταξύ σωματιδίων μεταλλεύματος και φυσαλίδων αέρα είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή στη στατική κατάσταση.

1. Όταν τα σωματίδια μεταλλεύματος έχουν καλή άνωση, δηλαδή ορυκτά με μεγάλη γωνία επαφής, το μέγεθος των σωματιδίων επίπλευσης μπορεί να είναι πιο χονδρό, φυσικά, υπάρχει ένα ορισμένο όριο, το οποίο είναι το λεγόμενο ανώτερο όριο μεγέθους σωματιδίων.

2. Για την επίπλευση χονδροειδών σωματιδίων, όσο μεγαλύτερες είναι οι φυσαλίδες, τόσο πιο ευνοϊκές, ή με άλλα λόγια, όσο μεγαλύτερες είναι οι φυσαλίδες, τόσο μικρότερη είναι η γωνία επαφής των επιπλεόντων ορυκτών. Αλλά όταν ο αφρός είναι πολύ μεγάλος, η σταθερότητα του ίδιου του αφρού είναι επίσης κακή.

Όπως φαίνεται από την παραπάνω ανάλυση, το μέγεθος των σωματιδίων επίπλευσης είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση της επίπλευσης. Η λεπτότητα λείανσης πρέπει να είναι λογική για να ληφθούν καλύτεροι τεχνικοί και οικονομικοί δείκτες επίπλευσης, έτσι ώστε τα χρήσιμα ορυκτά να μπορούν να διαχωριστούν πλήρως μεταξύ τους και τα χονδροειδή σωματίδια δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερα από το ανώτερο μέγεθος σωματιδίων επίπλευσης και τα λεπτά σωματίδια δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 10 μικρά (ή 5 μικρά). Τα θειούχα ορυκτά είναι γενικά 0.2 mm x 0.25 mm, το φυσικό θείο είναι 0.5 mm x 1.0 mm και ο άνθρακας είναι σχετικά χονδροειδής, 1 mm x 2 mm.

Για περισσότερες πληροφορίες, κάντε κλικ στον σύνδεσμο ή στείλτε μας: Whatsapp:+8613319277356, Email:[προστασία μέσω email]